φαινοξυοξικός

-ή, -ό, Ν

φρ. «φαινοξυοξικό οξύ»

χημ. κυκλική αρωματική οργανική ένωση που προκύπτει κατά την επίδραση φαινοξειδίου τού νατρίου σε χλωροξικό οξύ και η οποία χρησιμοποιείται για την παρασκευή μυκητοκτόνων και παρασιτοκτόνων, στη φαρμακευτική ως αντισηπτικό, ως ενδιάμεσο κατά την παρασκευή χρωστικών υλών και σε οργανικές συνθέσεις.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. αγγλ. phenoxyacetic].